Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Είμαι ένα τόπι
και τα παιδιά με παίζουνε στην πυλωτή .
Πίσω-μπρος, αλητεύω με προστάγματα
στις κλωτσιές τους αντηχεί
η βαρβαρότητα της πράξης
Είμαι ο πρησμένος φύλακας των ήχων.
Ήχοι που ήθελαν να γίνουν ουρλιαχτό
να κρεμαστούν στα σύννεφα
μετέωροι και γυμνοί
Πόσο τους τρόμαζε η αγχόνη!
-Το Φ το ανάποδο δεν είναι τίποτα άλλο
απ' το μουρμουρητό του αέρα
το πέταγμα της φυσαλίδας στον ήλιο με τις πέρλες.
Πέρα απο την πυλωτή γλυκοκοιτάζει η συνάντηση 

Ένα τοσοδούλι σάλτο θέλει.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου