Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011




Τσιρ τσιρ, τσιρ τσιρ
Το σταυρωμένο καναρίνι στα ψηλά γαλάζια
ρίχνει πυρωμένα στάχια
Μην το αγνοείς
Τόσον καιρό που στέκεται μονάχο
Τσιρ τσιρ, τσιρ τσιρ
Ε, συ κόσμε πράσινε
Την μια αρβύλα σου
Την έχει αρπάξει το ποτάμι
Μαζί με κλαδιά και παραπονιάρικα ψαράκια
Τσιρ τσιρ, τσιρ τσιρ
Μετέωρε ακροβάτη για πού το βαλες;
Άφησες τον κήπο με τα πορτοκάλια
Τις αράχνες του ουρανού σου κλέψανε από την τσέπη
Άμυαλε, ακέφαλε ακροβάτη, το σεντούκι με τις κούφιες μάσκες
Σε ποιόν να το χαρίσω;
Τσιρ τσιρ, τσιρ τσιρ
Ποτέ ξανά δε θα ακούς  
Τα χειμωνιάτικα τζιτζίκια
 Του νεκροζώντανου την αμφιβολία